………………………………………………………………
ସମୟ ସହିତ ମଣିଷର ଜୀବନଶୈଳୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଉଥିବାରୁ ଶରୀରର କିଛି ଅଂଶର ଉପଯୋଗିତା ମଧ୍ୟ ହ୍ରାସ ପାଉଛି। ଆଧୁନିକ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା, ଉନ୍ନତ ଜୀବନଶୈଳୀ ଏବଂ ଖାଦ୍ୟ ଅଭ୍ୟାସ ଯୋଗୁ ପୂର୍ବରୁ ଆମ ପାଇଁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିବା ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକ ଏବେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଅକାମୀ ହୋଇଯାଉଛି। ବୈଜ୍ଞାନିକ ଏବଂ ଗବେଷକଙ୍କ ଅନୁସାରେ ମଣିଷ ଶରୀରର କିଛି ଅଂଶ ଭବିଷ୍ୟତରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଯାଇପାରେ। ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା ଆଗାମୀ ବର୍ଷଗୁଡ଼ିକରେ ଆମ ଶରୀରର କେଉଁ ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକ ଆମ ଶରୀରର ଅଂଶ ହୋଇ ରହି ନପାରେ
ଲୋମ (ଶରୀରର କ୍ଷୁଦ୍ର କେଶ)
ପୂର୍ବରୁ ମଣିଷକୁ ଥଣ୍ଡାରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ଏବଂ ଚର୍ମକୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେବା ପାଇଁ ଶରୀରର କେଶ ତଥା ଲୋମ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଗରମ ପୋଷାକ ପରିଧାନ, ଘର ସୁବିଧା ଏବଂ ଚର୍ମ ଯତ୍ନ ଉତ୍ପାଦ ବ୍ୟବହାର ଯୋଗୁ ଏହାର ଆବଶ୍ୟକତା ହ୍ରାସ ପାଇଛି। ଏହି କାରଣରୁ ଶରୀରର କେଶର ଘନତା ଧୀରେ ଧୀରେ ହ୍ରାସ ପାଉଛି ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଯାଇପାରେ।
ଜ୍ଞାନ ଦାନ୍ତ
ଆମର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଜ୍ଞାନ ଦାନ୍ତ ତଥା କଳ ଦାନ୍ତ ବହୁତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା। କାରଣ ସେମାନେ କଞ୍ଚା ଏବଂ କଠିନ ଖାଦ୍ୟ ଖାଉଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଆଜିର ମଣିଷ ରନ୍ଧା ଏବଂ ନରମ ଖାଦ୍ୟ ଖାଏ, ଯାହା ଦାନ୍ତ ଉପରେ ଅଧିକ ଚାପ ପକାଏ ନାହିଁ। ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜ୍ଞାନ ଦାନ୍ତ ଅକାମୀ ହୋଇଯାଉଛି ଏବଂ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କଠାରେ ଏହି ଦାନ୍ତ ଉଠିବା ପୂର୍ବରୁ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଯାଉଛି । ଲାଞ୍ଜହାଡ଼
"କୋସିକ୍ସ" ନାମରେ ଜଣାଶୁଣା ଲାଞ୍ଜହାଡ଼ ହେଉଛି ଆମ ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ଲାଞ୍ଜର ଅବଶିଷ୍ଟାଂଶ। ବର୍ତ୍ତମାନ ମଣିଷଙ୍କୁ ଲାଞ୍ଜର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ, କାରଣ ଆମେ ଦୁଇ ଗୋଡରେ ଚାଲିଥାଉ ଏବଂ ଚେୟାରରେ ବସୁ। ତେଣୁ ଏହାର କୌଣସି ବିଶେଷ ବ୍ୟବହାର ଆଉ ହେଉନାହିଁ। ବୈଜ୍ଞାନିକମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ଯେତିକି ଅତି ସ୍ଵଳ୍ପ ମାତ୍ରାରେ ଏହା ଅଛି,ଭବିଷ୍ୟତରେ ତାହା ମଧ୍ୟ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଯାଇପାରେ।
ଆପେଣ୍ଡିକ୍ସ
ପୂର୍ବରୁ ଆପେଣ୍ଡିକ୍ସର କାର୍ଯ୍ୟ ତନ୍ତୁମୟ ଏବଂ କଠିନ ଖାଦ୍ୟ ହଜମ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଲାଗି ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ରନ୍ଧା, ସଫା ଏବଂ ହାଲୁକା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଯୋଗୁ ଏହାର ଆଉ ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ। ଆପେଣ୍ଡିକ୍ସର ବର୍ତ୍ତମାନ ଏକ ଅବଶିଷ୍ଟ ତଥା ଅଦରକାରୀ ଅଙ୍ଗ ପାଲଟିଛି, ଯାହା କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ ନାହିଁ। ଅନେକ ସମୟରେ ଏହା ସଂକ୍ରମିତ ହୁଏ ଏବଂ ଏହାକୁ ବାହାର କରିବାକୁ ପଡ଼େ।
କାନର ମାଂସପେଶୀ
ପୂର୍ବରୁ ମଣିଷର କାନର ମାଂସପେଶୀ ଶବ୍ଦର ଦିଗ ଚିହ୍ନଟ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଉଥିଲା, ଯାହା ବିପଦ ନେଇ ସୂଚିତ କରୁଥିଲା। କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା ଏବଂ ଆମର ଶ୍ରବଣ କ୍ଷମତା ବିପଦକୁ ଚିହ୍ନଟ କରିବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ। ତେଣୁ, ଏହି ମାଂସପେଶୀଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ଧୀରେ ଧୀରେ ନିଷ୍କ୍ରିୟ ହେବାରେ ଲାଗିଛି।
ଏପରି ପରିବର୍ତ୍ତନ କାହିଁକି ଘଟୁଛି ?
ଆଜି ମଣିଷ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରେ ନାହିଁ। ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା ଆମର ଅନେକ ଶାରୀରିକ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସହଜ କରିଦେଇଛି। ଆମର ଖାଦ୍ୟ, ଜୀବନଶୈଳୀ, କାମ କରିବାର ଶୈଳୀ, ସବୁକିଛି ଅନେକ ପୂର୍ବରୁ ବଦଳିସାରିଛି। ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଶରୀର ମଧ୍ୟ ସେହି ଅନୁସାରେ ନିଜକୁ ଖାପ ଖୁଆଉଛି। କିଛି ଅଙ୍ଗ ଯାହାର ଆଉ ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ, ଆଗାମୀ ବର୍ଷଗୁଡ଼ିକରେ ସେଗୁଡିକ ଶରୀରରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଯାଇପାରେ।
ଏହାକୁ ବନ୍ଦ କରାଯାଇପାରିବ କି?
ଏହି ପରିବର୍ତ୍ତନଗୁଡ଼ିକ ଜୈବିକ ଏବଂ ପିଢ଼ି ପରେ ପିଢ଼ି ଧୀରେ ଧୀରେ ଘଟେ। ତଥାପି ଆମେ ଏକ ସୁସ୍ଥ ଜୀବନଶୈଳୀ ଗ୍ରହଣ କରି, ପ୍ରାକୃତିକ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ ଏବଂ ଶରୀରକୁ ସକ୍ରିୟ ରଖି ଆମର ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମତା ବଜାୟ ରଖିପାରିବା। କିନ୍ତୁ ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ଭାବରେ ଏହି ପରିବର୍ତ୍ତନଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରାକୃତିକ ଭାବରେ ଘଟେ ଏବଂ ଏହାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବନ୍ଦ କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ। ମାନବ ଶରୀର ନିରନ୍ତର ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଉଛି। ଭବିଷ୍ୟତରେ କିଛି ଅଙ୍ଗର ଲୋପ ପାଇବା ଏକ ରୋଗ ନୁହେଁ ବରଂ ପ୍ରାକୃତିକ ପ୍ରକ୍ରିୟାର ଏକ ଅଂଶ। ବିଜ୍ଞାନ ଅନୁସାରେ ଏହା ଏକ ସଙ୍କେତ ଯେ ମଣିଷ ଏବେ ଆଧୁନିକ ଜୀବନଶୈଳୀ ସହିତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଖାପ ଖୁଆଇସାରିଛି।
